PORTFOLIODe Ecaillon-vallei in enkele foto's
















De Menhir wandeling brengt je van het hoogste punt aan de voet van de Grés de Monfort naar het laagste punt van het circuit, in het hart van de vallei van de Ecaillon. Kleine kapellen en calvaires markeren ook uw route.
Een wandeling om het hele jaar door van te genieten!
Wist je dat?
Deze megaliet uit het neolithicum is een van de weinige overblijfselen uit de prehistorie in de buurt van Valenciennes. Het was ooit een dolmen, maar werd in 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog door Duitse troepen opgeworpen. Hij wordt al duizenden jaren gerespecteerd en staat sinds 18 maart 1980 op de monumentenlijst. Omgeven door legendes, vertelt een van hen ons dat het onder deze steen is dat moeders hun baby’s gaan halen.
Je kunt ervoor kiezen om te vertrekken vanuit Verchain-Maugrès of Vendegies-sur-Ecaillon… Je bent maar tien kilometer verwijderd van Valenciennes om deze “grote rots”, zoals hij hier wordt genoemd, te ontdekken.
De zandsteen van Montfort rijst op uit de hoogten van Vendegies-sur-Ecaillon met een bewogen geschiedenis en een geloof dat op zijn zachtst gezegd ongewoon is… Je krijgt geleidelijk een glimp te zien van zijn gedrongen silhouet als je zachtjes omhoog klimt. En hier staat het alleen op de top, de laatste wachter van een complex dat, naar men zegt, ooit zo’n vijftig blokken zandsteen bevatte. Een uitgelezen grondstof om kasseien en grind voor wegen van te maken. Het was op een haar na de basis van een calvarieberg. Maar het was onmogelijk om deze neolithische zandsteen te verplaatsen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog slaagden Duitse soldaten er echter in om het recht te trekken, ongetwijfeld uit pure trots. Dus is het een echte of valse menhir? De geschiedenis moet nog beslissen.
Deze wandeling door de vallei van de Ecaillon, op een steenworp van Valenciennes, zal wandelaars bekoren met de typische architectuur van de dorpjes waar hij doorheen loopt en de pittoreske geplaveide, kronkelende paden. Het beste van april tot oktober. Volg de gele bordjes 😉
De Saint-Pierre kerk staat op een groen plein in het hart van het dorp Verchain-Maugré. Het gebouw werd gebouwd in de 17e eeuw en verbouwd in de 19e eeuw. Het heeft drie schepen en vier traveeën. Het eindigt in een vlak chevet geflankeerd door drie kapellen met vlak chevet.
De zuidwestelijke hoofdgevel heeft een klokkentoren met vier verdiepingen.
Als je de dubbele deur opent, zie je een prachtig gerenoveerd gebouw met een middenschip dat van de twee zijschepen wordt gescheiden door zes imposante vierkante pilaren. De muren zijn van zandsteen en witte steen. Het rompvormige plafond is van hout.
Aan het einde van de middenbeuk wordt het koor rechts geflankeerd door de kapel Notre-Dame de Lourdes en links door de kapel van de heer, die in het verlengde van de zijbeuken ligt, elk met vier grote ramen waarvan de glas-in-loodramen het daglicht binnenlaten dat het heiligdom verlicht. Elke kapel zelf wordt verlicht door twee prachtige gebrandschilderde ramen. De veertien schilderijen van de kruisweg sieren de zijmuren, elk discreet voorzien van de naam van de schenkersfamilie.
De acht pilaren die het middenschip van de zijbeuken scheiden, dragen elk een beeld dat tegenover elkaar staat. Naast de reeds genoemde zijn er die van Saint-Eloi, Saint-Roch, Sainte-Véronique, Saint-Michel, Saint-Antoine de Padoue, Saint-Christophe, Sainte-Jeanne d’Arc, Sainte Thérèse de l’Enfant-Jésus en Saint-Hubert.